Het begin

Op de laatste mooie zaterdag van augustus begon een sociaal experiment in Badhoevedorp, de moestuinen. Het symbolisch planten van een appelboom door de wethouder Mariëtte Sedee was het begin van een reeks activiteiten van tientallen Badhoevedorpers die aan de slag gaan met een groter of kleiner stukje grond op de achtergebleven ruimte van de omgelegde snelweg A9. In zo’n veertig percelen kunnen de liefhebbers van tuinieren hun hart ophalen met alles wat groeit en bloeit, van sla tot aardappelen, van stokroos tot afrikaantje.

Maar was het planten van die appelboom wel het begin? De natuur groeit, bloeit, vervalt en herstelt in de cyclus van lente, zomer, herfst en winter. Waar is het begin van die cyclus? En waar is het begin van de reeks activiteiten in het kader van de moestuinen van Badhoevedorp? Aan het plaatsen van de appelboom gingen veel activiteiten vooraf van de initiatiefnemers. Ronald de Vré en Ron Cordemeijer bedachten al ruim twee jaar geleden dat het wel een goed idee was om op het braakliggende terrein in Badhoevedorp een pluktuin en een moestuin te starten. Maar een goed idee is niet genoeg. Net als de zaadjes in de grond van de voormalige A9 heeft een idee tijd nodig om te ontkiemen. En net zoals niet elk zaadje tot een plant leidt, komt niet elk idee tot uitvoering.

Dus was het begin van de moestuinen misschien de oproep die Ron deed via verschillende kanalen op het internet? Wie in aanmerking wil komen voor een moestuin kan zich melden bij Ron: “Je kunt je vanaf nu bij mij opgeven, als je gratis een moestuin zou willen krijgen in Badhoevedorp” laat hij in de brief weten. Een flink aantal Badhoevedorpers heeft dat gedaan. Het spandoek ‘Gratis moestuin’ aan het hek bij de Pa Verkuyllaan zal ongetwijfeld ook de interesse hebben gewekt, want ‘gratis’ is ook in Badhoevedorp een toverwoord dat mensen aanzet tot actie.

Wat ook het begin was, inmiddels is de cyclus van de moestuinen van Badhoevedorp volop aan de gang: stapstenen zijn gelegd, zaden zijn gestrooid en planten zijn gepland. En ook, mensen hebben elkaar ontmoet. Want dat lijkt me een nog belangrijkere vraag van de hele onderneming: wat is de invloed van het samen werken aan de moestuinen op de gemeenschap die Badhoevedorp heet? Hoe gaat dat samen werken in de loop van de twee of drie jaar (of nog langer)? In deze reeks ‘Moestuinen van Badhoevedorp’ schrijf ik verhalen over wat er allemaal gebeurt in dit mooie sociale experiment.