Bericht

Verloop

Geplaatst op 28 juli 2020, 11:09 uur

Niet lang geleden kwamen de moestuiniers van de A9-moestuinen bij elkaar. Dat doen we eens in de zoveel tijd. We bespreken dan een aantal zaken. Ron heeft de bijeenkomst voorbereid. Hij heeft met de andere initiatiefnemers van het complex al een lijst van onderwerpen uitgedacht. Punt voor punt neemt hij deze lijst met ons, aandachtige luisteraars, door.

Eén van de zaken die we bespraken was het verloop onder de moestuiniers. Niet iedereen die zich opgegeven heeft voor een moestuin en die een aantal vierkante meters tot haar of zijn beschikking heeft gekregen, volhardt in het spitten, wieden en oogsten. Dat is geen enkel probleem, want het moestuinieren is geen taakstraf en er zijn andere liefhebbers genoeg. Er is zelfs een wachtlijst voor een plekje op het complex.

Toch verbaast het mij dat er mensen stoppen met het werken op en aan de moestuin. Al eerder in deze reeks blogs heb ik geschreven over de ontspannende werking van het tuinieren en in deze mening ben ik sinds kort bevestigd uit wetenschappelijke hoek. Kort geleden is namelijk het boek “Tuinieren voor de geest” verschenen. De Britse psychiater en psychotherapeut Sue Stuart-Smith beschrijft in het boek de verstrengeling van lichaam en geest bij het werken in de tuin. De ondertitel van het boek geeft al een richting aan: “Hoe we gelukkiger worden van zaaien, wieden en snoeien”. De flaptekst ligt dit toe: “Wie in de aarde ploegt, wroet ook in het hoofd. In Tuinieren voor de geest” onderzoekt (de schrijfster) hoe tuinieren onze innerlijke wereld beïnvloedt. Het proces van creëren en verzorgen, snoeien en bemesten heeft invloed op ons geestelijk welzijn, het vermogen tot zelfreflectie en op onze creativiteit. Dat blijkt ook uit de resultaten van horticulturele therapie, waarbij tuinieren als remedie wordt voorgeschreven om uiteenlopende psychische problemen – van verslaving en depressie tot eenzaamheid en ptss – te behandelen.”

‘Horticulturele therapie’, dat hadden de initiatiefnemers vast niet bedacht toen ze ruim een jaar geleden het idee voor de moestuintjes bij de gemeente neerlegden. Als de A9-moestuinen nog eens geld nodig hebben, dan kunnen we vast aankloppen bij de zorgverzekeraars. Die willen vast goedkope geestelijke zorg ondersteunen. En voor de mensen die hun moestuin hebben opgegeven maken we een spijtoptantenlijst.

Illustration
 
Deel dit: