Eerste oogst

Nadat je jezelf een tijd met de grond hebt beziggehouden door er aarde van de gemeente op te gooien, en paardenmest, en moestuinaarde en dat netjes te verdelen over je perceel, dan groeit er iets. Nadat je jezelf een tijd met zaadjes, zaailingen en kleine plantjes hebt beziggehouden, dan ontspruit er ook iets anders. Nadat je jezelf een tijd met touwtje, stokken en netten hebt beziggehouden, dan stut en verstevig je ook iets meer.

Je wilt dan resultaat. Hoe bevredigend, mindful en leuk het ook is om in de aarde te wroeten, om heen en weer te lopen naar de watertank met een gieter en om allerlei plantjes weg te halen die, volgens jou, niet horen op jouw perceel, dan wil je ook wat zien: eer van je werk. Je weet ook wel dat je het werk op de moestuin voor je plezier doet, dat het rommelen op het perceel je ontspant en dat het keuvelen met de mede-moestuiniers je gedachten even weghaalt bij de beslommeringen van alledag. Toch is het bevredigend om een resultaat te behalen en om iets concreets in je handen te krijgen. Iets dat jij de gelegenheid hebt gegeven om te gedijen en te groeien, iets dat je met liefde en toewijding uit de grond hebt geholpen, iets dat je met ziel en zaligheid beschermd hebt tegen vogels, konijnen en hangjongeren.

Afgelopen week heeft Veronique haar eerste resultaat geboekt: een krop pluksla. De sla was erg lekker in de salade met komkommer, tomaatjes en een beetje dressing. Het smaakt naar meer.