Winterklaar maken

Ergens op een weekend in het midden van oktober gaan we het moestuinencomplex winterklaar maken. Zo ongeveer zal een gedachtegang van de initiatiefnemers van de moestuinen van Badhoevedorp zijn geweest. En, ging de gedachtegang verder, dan doen we dat niet alleen fysiek, maar ook mentaal.

En zo geschiedde.

De moestuiniers kregen de oproep om zich op zaterdag te melden om allerlei klussen op het terrein te doen. Er lag een hele lijst met op te pakken activiteiten klaar en onder een beetje begeleiding gingen de opgekomen mensen aan de slag. Zo ging ik aan het werk met het uitrijden van houtsnippers op het middenpad en het aanbrengen van aarde langs de moestuinen die aan dat middenpad liggen. Ook werden er paadjes van trottoirtegels tussen moestuinen gemaakt en waren er professioneel uitgedoste mannen bezig met het bouwen van een pergola. Hoewel de leiding een wat grotere opkomst had verwacht gegeven het aantal aanmeldingen, waren er meer mensen dan hulpmiddelen. Al vrij vlot ontstonden er wachtrijen voor het werken met een hark en kon een nietsvermoedende voorbijganger zien dat er tuiniers vriendelijk ruzie aan het maken waren over het gebruik van een kruiwagen.

Zondag was het tijd voor het mentale deel van het winterklaar maken. Niet alleen de tuintjes gaan rusten, ook de tuiniers mogen de schoffel en de schep een tijd in de garage laten staan. Om als moestuinier volledig winterklaar te zijn, is het nodig om wat afspraken met elkaar te maken, leek weer een gedachtegang van de initiatiefnemers te zijn. In de uitnodiging die per mail arriveerde, stond ook een uitgebreide lijst, nu van onderwerpen waarover we afspraken met elkaar moesten maken. Regentonnen, centraal zaden en plantjes inkopen, biologische versus chemische mest,  (voor)namenlijst met kavelnummers ophangen in onze ‘A9-Tuinen-Hut’, om maar wat voorbeelden te noemen. Ik hield mijn hart vast, want vergaderingen op mijn werk die een agenda hebben van veertien punten hebben de neiging om heel lang te duren en heel saai te zijn.

De uitbaters van de ook tijdelijke onderneming op de restanten van de A9, Q Beach, een bar & restaurant compleet met strand, waren zo vriendelijk om de tuiniers ruimte te bieden om met elkaar te praten. Als extra lokkertje hadden ze beloofd om bitterballen te serveren. Welke Badhoevedorper kan dat weerstaan?

Ron nam het woord en samen met Ronald leidde hij ons charmant door de onderwerpen. “Jullie vinden toch ook dat we biologische mest gaan gebruiken?” Wie kan daar tegen zijn, zeker in een groep van zo´n veertig andere aanwezigen. We waren snel winterklaar.