Moestuinblog 04 Samen

De winter nadert en we maken de tuinen gereed om te gaan rusten. Boeren gaan dan schaatsen of protesteren in Den Haag, moestuinders in Badhoevedorp komen bij elkaar om zaken af te spreken. Want zo gaat dat in een gezamenlijke onderneming, we zullen afspraken moeten maken want we hebben met elkaar te maken.

Neem bijvoorbeeld de keet die recent op het complex van de moestuinen is geplaatst. Het idee is dat dit gemeenschappelijke onderkomen gebruikt kan worden voor het opbergen van tuingereedschappen of voor het schuilen tegen de regen of voor het beschut koffie drinken en kletsen. Kennelijk is het niet de bedoeling dat iedereen van het gebouwtje gebruik kan maken, want er zit een slot op de deur. De sleutel zit in een sleutelkastje. Hoe gaan we nu de code voor dat kastje met elkaar delen? Want we willen wel de kruiwagen eruit kunnen halen, maar niet op een ochtend verrast worden door ome Gerrit in zijn onderbroek die wel sleutel van de voordeur van zijn huis vergeten was, maar niet de code van het sleutelkastje. We gaan er samen afspraken over maken.

Ondertussen hebben Veronique en ik al twee keer van ons moestuintje geoogst: spinazie, tuinkers en pluksla. Bij de groenteman heb ik nooit pluksla zien liggen, maar als salade smaakt het prima. Wie weet kunnen de moestuinders een deal sluiten met een plaatselijke groenteboer om oogst van te moestuinen voor een zacht prijsje te verkopen. Met de opbrengst kunnen we dan weer investeringen doen in het complex.

Ook heb ik de eerste ongenode gasten op de moestuinen gezien: kleine, zwarte rupsjes. Ze waren druk bezig met het opeten van de blaadjes van de radijsjes. Volgens de rupsenkaart van Natuurmonumenten is het de rups van het Landkaartje, een vlinder waar ik nog nooit van gehoord had. Zo leer ik elke dag weer van het moestuinieren.